আপোনাক কৈছো

যথেষ্ট বাস্তৱবাদী আপুনি

আবেগৰ টুলুঙা নাৱত উঠি

জীৱন নৈত উটি ভাঁহি ফুৰাৰ

কোনো দুৰাকাঙ্ক্ষা নাই আপোনাৰ

গতিকে সঠিক সিদ্ধান্তই ল'লে আপুনি

নীৰৱে আঁতৰি গৈ

ঠিকেই, কি দৰকাৰ আপোনাৰ

কাৰোৱাৰ বিষাদৰ অন্ধকাৰ অৰণ্যত

জোনাক সিঁচিবলৈ

বিবৰ্ণ লঠঙা গছবোৰত কুঁহিপাতৰ সন্ধান কৰিবলৈ 

নাইবা কাৰোৱাৰ তপত হুমুনিয়াহেৰে 

বুকুখন ওপচাই পেলাবলৈ৷

যথেষ্ট বাস্তৱবাদী আপুনি

কাৰোৱাৰ জীৱনৰ বাট ভেঁটি ৰোৱা

কেকটাছ উঘালি কিয়ইবা

ৰাঙলী কৰিব নিজৰ হাত

যদিও আপোনাৰ বহু দুঃসময়ৰ নিশা

মতলীয়া ধুমুহাই বাট বুলিছিল তেওঁৰ বুকুৱেদি

তেওঁ কাঁজলিয়ে কাঁজলিয়ে

সুখৰ সম্ভাৰ গোটাইছিল আপোনাৰ বাবে

নিজৰ সকলো হতাশা আৰু বেদনা 

সামৰি থৈ তেওঁ হাঁহিছিল প্ৰাণখুলি

গাইছিল বসন্তৰ গান

কেৱল আপোনাৰ বাবেই

যথেষ্ট বাস্তৱবাদী আপুনি

আপোন সত্বাক বিস্মৃতিৰ গৰ্ভলৈ দলিয়াই

সঠিক সিদ্ধান্তই ল'লে আপুনি৷

ৰচনাকাল-২০০৫