বৰষুণ

আবতৰীয়া বৰষুণ এজাকে জুৰুলি জুপুৰিকৈ তিয়াই পেলালেহি সন্ধ্যাৰ পৃথিৱীখন

গোমা আকাশ খণ্ড-বিখণ্ড কৰি চমকাই তুলিলে বিজুলীৰ ৰেখাবোৰে

আকাশ খনে গৰজিয়ে থাকিল অবিৰত

ধূলিৰ আৱৰণ ভেদি হৃদয়ৰ আলি-পদূলিত চিনাকি মাটিৰ সুৰটো উভতাই ননালৈকে!