Tuesday 17 August 2021

কানাডাৰ ডায়েৰী (৪): ভেনকুভাৰ দ্বীপ

নানাইম’ৰ ৰং-ৰূপ

ভেনকুভাৰ দ্বীপৰ নানাইম’ চহৰত সেইদিনা আমাৰ দ্বিতীয় দিন৷ সেইদিনা পুৱাতে নানাইম’ৰ খাদ্যৰ সোৱাদ লওঁ বুলিয়ে ডাউনটাউনলৈ ওলাই আহিলো৷ ব্ৰিটিছ কলম্বিয়া প্ৰদেশৰ পুৰণি নগৰবোৰৰ ভিতৰত এখন এই নানাইম’৷ এসময়ত কানাডাৰ ভিতৰতে সৰ্ববৃহৎ কয়লাৰ খনি ইয়াতে আছিল হেনো ৷

ডাউনটাউনত কেফে বহুত যদিও প্ৰায় সকলোতে মানুহৰ দীঘলীয়া লানি৷ কেইবাখনো কেফে চাই চাই গৈ অৱশেষত য়ানেক আৰু মই সোমালোগৈ ভল্ট কেফেত৷ সোমায়েই অনুভৱ কৰিলো এই কেফেৰ আৱহাৱা অন্য ঠাইতকৈ যথেষ্ট ভিন্ন৷ সাজ-সজ্জা আৰু পৰিৱেশ সকলো বৰ কলাত্মক আৰু ব্যতিক্ৰমী৷ কেফেৰ আচবাব, বাচন-বৰ্তন সকলোতে ভিন্টেজ ষ্টাইল স্পষ্ট৷ চকুত পৰিল একোণত পুৰণি ট্ৰাংক এটাকে খোৱামেজৰ ৰূপ দিছে৷ তাৰ লগতে নানা প্ৰাচীন বাদ্যযন্ত্ৰ, দেৱালৰ ভিন্টেজ চিত্ৰ আৰু সাজ-সজ্জা সকলো মিলি ভল্ট কেফেক এটা অপূৰ্ব ব্যক্তিত্ব প্ৰদান কৰিছে৷ কেৱল চাহ বা কফি একাপ খোৱাই নহয়, সেই কেফেত বহি পৰিৱেশটো উপভোগ কৰিবলৈকো যেন মানুহৰ ইচ্ছা জাগিব৷ 

একোণত কিতাপৰ ভিন্টেজ আলমিৰা এটা দেখি চকু ফুৰালোগৈ৷ ইউৰোপৰ ইম্প্ৰেছনিষ্ট কলাৰ এখন বিশাল সংগ্ৰহপুথিৰ পাত লুটিয়াই থাকোঁতেই কফি আৰু পুৱাৰ আহাৰ দিলেহি ৱেইটাৰ গৰাকীয়ে৷

ভল্ট কেফেৰ ভিতৰছোৱা

তাতে জুতি ল’লো নানাইম’ বাৰৰো৷ নানাইম’ বাৰৰ সুখ্যাতি সমগ্ৰ কানাডাতে৷ এই মিঠাইবিধত সাধাৰণতে তিনিটা তৰপ থাকে- প্ৰথমে ৰুকা নাৰিকল, ৱালনাট, কক’ পাউডাৰ আৰ গ্ৰাহাম ক্ৰেকাৰৰ টুকুৰাৰ এটা মিশ্ৰণ, তাৰ ওপৰত কাষ্টাৰ্ড বাটাৰক্ৰীম আৰু একেবাৰে ওপৰত ডাৰ্ক চকলেট৷ ভেনকুভাৰত দুবাৰমান এই বাৰৰ সোৱাদ লৈছোঁ, পিছে নানাইম’ত নানাইম’ বাৰৰ সোৱাদেই বেলেগ!

গৈ থৈ ভল্ট কেফেত সেইদিনা ব্ৰেকফাষ্টৰ সলনি ব্ৰাঞ্চ কৰি দুপৰীয়াহে ওলালো!

নানাইম’ বাৰ (ফটোৰ উৎস)

কাৱিচ্চান নৈৰ পাৰত এনিশা

ভল্ট কেফেৰ পৰা  পোনেই আমাৰ গাড়ী চলিল কাৱিচ্চান কেম্পগ্ৰাউণ্ডলৈ৷ নানাইম’ৰ পৰা ৬৫ কিমি দূৰৈৰ এই কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰতে অৰণ্যত টেন্ট তৰি সেই নিশাটো কটোৱাৰ পৰিকল্পনা৷ 

নানাইম’ৰ পৰা কাৱিচ্চানলৈ যোৱাৰ দুটা বাট -প্ৰথমটো সাগৰৰ কাষেৰে ট্ৰেন্স কানাডা হাইৱে হৈ আৰু আনটো নানাইম’ নদীৰ পাৰে পাৰে এটা পথেৰে৷ হাইৱেতকৈ নানাইম’ নদীৰ পাৰেৰে যাবলৈ বেছি আকৰ্ষণীয় হ’ব বুলি গুগুল মেপৰ পৰামৰ্শ আওকাণ কৰি আমি সেইবাটেৰেই আগবাঢ়িলো৷ পিছে দুয়োকাষৰ অৰণ্যৰ শোভা চাই চাই নিজান বাটটোৰে আধাঘন্টা মান যোৱাৰ পিছতে হঠাৎ আমাৰ গাড়ী ৰৈ গ’ল৷

’আগলৈ ৰাস্তা বেয়া চোন!’- য়ানেকে অলপ থতমত খাই ক’লে৷ ভেনকুভাৰ দ্বীপত এইষাৰ কথা মুখত ওলোৱাটোৱে যেন নোহোৱা-নোপজা কথা!

দেখা পালো, সেইখিনিতে পকী ৰাস্তা হঠাৎ নোহোৱা হৈ আৰম্ভ হৈছে গ্ৰেভেল দিয়া ঠেক বাট৷ তেতিয়াহে আমি উপলব্ধি কৰিলো, গুগল মেপে কিয় বাৰে বাৰে আনটো বাটেৰে যোৱাৰ পৰামৰ্শ দিছিল! অগ্যতা বাধ্য হৈ পুনৰ নানাইম’লৈ উভতিলো৷ তাতে কিছুপৰ জিৰাই-শঁতাই এইবাৰ আমি বাট বুলিলো কৰিলোঁ ট্ৰেন্স কানাডা হাইৱে’ৰে৷

প্ৰায় ডেৰঘন্টামানৰ মূৰত আবেলি ওলালোগৈ কাৱিচ্চান কেম্পগ্ৰাউণ্ড৷ প্ৰাদেশিক চৰকাৰে সমগ্ৰ কানাডাৰে বনাঞ্চলবোৰত ব্যৱস্থা কৰি দিয়া অলেখ-অসংখ্য কেম্পৰ এটা এই কাৱিচ্চান ষ্ট’লজ পুল কেম্পগ্ৰাউণ্ড৷ গ্ৰীষ্মকালি মহানগৰৰ কংক্ৰিটৰ অৰণ্যৰ পৰা আঁতৰি আহি প্ৰকৃতিৰ সেউজীয়াৰ মাজত আশ্ৰয় ল’ব খোজা লোকেৰে এই কেম্পিঙৰ ঠাইবোৰ গিজগিজাই থাকে৷ ইয়াত কেম্পিং ইমানেই জনপ্ৰিয় যে বছৰৰ আৰম্ভণিতে সকলো ঠাই সমগ্ৰ বছৰটোৰ বাবে অনলাইন বন্দবস্ত হৈ যায়৷ গতিকে যথেষ্ট চেষ্টাৰেহে কাৱিচ্চানৰ কেম্পগ্ৰাউণ্ডত সেই নিশাটোৰ বাবে ঠাই পালো৷ 

কেম্পগ্ৰাউণ্ডত অৰণ্যৰ মাজে মাজে একোটা দলৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত কণমান একোডোখৰ মুকলি ঠাই৷ তাৰ ঠেক বাটটোৰে লাহে লাহে গাড়ী আগবঢ়াই নি আমি চাই গ’লো ইতিমধ্যে থিতাপি লোৱা অলেখ-অসংখ্য দলৰ শাৰী শাৰী কেম্পবোৰ৷ কাৰোবাৰ অত্যাধুনিক সুবিধাযুক্ত কাৰাভান, কাৰোবাৰ শোৱা-খোৱাৰ পৃথকে পৃথকে সুসজ্জিত টেন্ট, কাৰোবাৰ গছত ওলোমাই লোৱা হেম’কৰ জোলনা৷ যেন অস্থায়ীকৈ হ’লেও নিজাকৈ সকলো সা-সুবিধা কৰি লৈ সকলোৱে অৰণ্যৰ মাজৰ জীৱনকে আকোঁৱালি লৈছেহি! 

’ওঠৰ নম্বৰ ছাইট! এয়াই আমাৰ ঠাই তেনে!’ য়ানেকক দেখুৱালো৷ বাটৰ কাষতে সেই ছাইটৰ সন্মুখত কণমানি এটা কাঠৰ খুঁটাত ঠাইৰ নম্বৰ আৰু তাতে গোঁজ মাৰি থোৱা এটুকুৰা কাগজত আমাৰ নাম৷ 

লাহে লাহে য়ানেকে গাড়ীখন নি তাতে ৰখালেগৈ৷ এনেকৈ কেম্পৰ ঠাইলৈকে গাড়ী নি আৰামেৰে টেন্ট তৰি থকাটো আমি ৰস কৰি কেম্পিং নহৈ ’গ্লেম্পিং’ (glamour camping)হে কৰা বুলি কওঁ৷ হয়তো যিকোনো ফিটনেছৰ লোকৰ বাবে প্ৰকৃতিৰ মাজত সময় কটোৱাৰ সুবিধা কৰি দিয়াৰ বাবেই কানাডাৰ বহু ঠাইত এই ব্যৱস্থা৷ অৱশ্যে বহু প্ৰাদেশিক উদ্যানত দীঘলীয়া ট্ৰেকিং কৰি গৈ দুৰণিবটীয়া ঠাইতো কেম্প কৰাৰ ব্যৱস্থা আছে৷ তেনে কেম্পিঙক ইয়াত কোৱা হয় বেক কান্ট্ৰি কেম্পিং৷ তাৰ পৰিকল্পনা পিছলৈ থৈ সদ্যহতে ফ্ৰন্ট কান্ট্ৰি কেম্পিং বা গ্লেম্পিঙৰ বিলাসিতাকে আমি আকোঁৱালি ল’লো৷

আমাৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত ঠাইত কাঠৰ পিকনিক টেবুল আৰু জুহাল৷ অৱশ্যে ব্ৰিটিছ কলম্বিয়াৰ বিভিন্ন অঞ্চলত ত্ৰাসৰ সৃষ্টি কৰা বনজুইৰ বাবে বৰ্তমান সকলো কেম্পৰ জুহালত জুই ধৰাটো নিষিদ্ধ৷ ইতিমধ্যে বেলি পৰিবৰ হৈছে৷ সেয়ে লৰালৰিকৈ টেন্ট তৰি লৈ তাত নিশাটো কটাবৰ বাবে সকলো যা-যোগাৰ কৰি ল’লো৷ 

কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰত কেম্পিং
কেম্পগ্ৰাউণ্ডৰ কাষেৰে কাৱিচ্চান নদীলৈ এটা সৰু হাবিতলীয়া বাট গৈছে৷ সেইবাটেৰেই আমি দুয়ো খোজ দিলো অৰণ্যখন আৰু কাৱিচ্চান নদীখন চাওঁগৈ বুলি৷ বাটৰ দুয়োকাষে ডগলাছ ফাৰ আৰু ৱেষ্টাৰ্ন হেমল’কৰ ঘন অৰণ্য৷ চকুৰে মনালৈকে সেই অৰণ্যত  ঢেঁকীয়াজাতীয় চ’ৰ্ড ফাৰ্ণৰ দলিচা৷ তাৰ মাজে মাজে থকা চা’মন বেৰী আৰু ব্লেকবেৰীৰ জোপোহাবোৰত ভৰি ভৰি বেৰী লাগিছে৷ এনেয়ে বনৰ জন্তু-চৰাই চিৰিকটিৰ খাদ্য বুলি বেৰী ছিঙি খাবলৈ মোৰ সত নাযায়৷ কিন্তু দিনটোৰ ভাগৰ আৰু গৰমৰ অজুহাততে দুয়ো হাতমেলি দুটামান বেৰী ছিঙি আনিলো৷

’কেনে সতেজ আৰু সোৱাদ! বজাৰত কিনা বেৰীৰ সৈতে তুলনাই নহয়৷’- য়ানেকে ক’লে৷

মই একো নকৈ হাঁহিলো মাথোঁ৷ লগতে সষ্টম হ’লো জোপোহাৰ আশে পাশে বেৰী খোৱাত মগ্ন হৈ থকা ভালুকৰ মুখামুখি হ’ব লগা হয় বুলি৷ ভালুকক আমাৰ উপস্থিতিৰ আগতীয়া জাননী দিবলৈকে পিঠিৰ বেকপেকত ওলোমাই ল’লো ভালুকৰ টিলিঙা (Bear bell) এটা৷ এই ঠাইত গ্ৰীষ্মকালি ক’লা ভালুক সক্ৰিয় হৈ থাকে৷ গতিকে কেম্পগ্ৰাউণ্ডত ভালুকক আকৰ্ষণ নকৰিবলৈ সকলো খাদ্য-বস্তু, জাবৰ-জোথৰ ভাগে ভাগে বন্ধ কৰি থোৱাৰো দিহা কৰা হৈছে৷ 

হাবিতলীয়া বাটটো মুকলি হৈ ওলালগৈ ঘাঁহনি এখনত৷ তাৰ কাষেৰেই পাৰ হৈ গৈছে খৰস্ৰোতা কাৱিচ্চান নদী৷ সৰু যদিও প্ৰাণচঞ্চল৷ কাৱিচ্চান নদীৰ সেই অপূৰ্ব ৰূপে মন মুহি নিলে৷ বহুদিন উপবাসে থকা মানুহৰ দৰে প্ৰাণখুলি টানি নিলো সেই ৰূপ, সেই গতি আৰু সেই পানীৰ খলখলনি৷ নদীপৰীয়া মানুহৰ যে নদীৰ সৈতে এক চিৰদিনীয়া আপোনত্ব! 

কাৱিচ্চান নদীৰ একাংশ

বিশালকায় কাৱিচ্চান হ্ৰদৰ পূবৰ পৰা ওলাইছে কাৱিচ্চান নদী৷ এই কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰৰ খিলঞ্জীয়া সাগৰীয় চালিছ (Coast Salish) লোকসকলৰ ভাষাত কাৱিচ্চান শব্দৰ অৰ্থ ’সুৰুযে উমাল কৰা ভূমি’ (land warmed by the sun)৷  কাৱিচ্চান নদীত পোৱা ক’হ’, চিনুক আদি চা’মন মাছ আৰু ট্ৰাউট মাছৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিয়ে এই উপত্যকাৰ ভালুক আৰু খিলঞ্জীয়া জাতিৰ জীৱনবোৰ ঠন ধৰি উঠিছিল৷ কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰত ক্ষন্তেক ৰৈ পুনৰ যেন সুঁৱৰিলো, গছ-লতা, জীৱ-জন্তু আৰু মানুহ আদি প্ৰকৃতিৰ বিভিন্ন অংগৰ সেই চিৰন্তন আন্ত:সংযোগ৷ পাৰস্পৰিক নিৰ্ভৰশীলতা আৰু ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰে আদিম কালৰে পৰা বোৱতী নদীৰ দৰেই বৈ অহা সেই জীৱনবোধ৷ কিমান শ্বাস্বত, কিমান অপৰূপ!

কাৱিচ্চান নদীৰ একাষে  দেখা পালো এটা স্মৃতিস্তম্ভ৷ কাষৰে ফলকখনত চকু ফুৰাই আচৰিত হৈ পৰিলো৷ সেই স্মৃতিস্তম্ভ হেনো ক’হিমাৰ ৱাৰ মেম’ৰিয়েলৰ এটা সৰু প্ৰতিৰূপৰূপে সজা! বাৰ্মা ষ্টাৰ মেম’ৰিয়েল কেইৰন (The Burma Star Memorial Cairn)-এ দ্বিতীয় মহাযুদ্ধৰ সময়ত পূব এছিয়াত জাপানী সৈন্যৰ হাতত পতিত হোৱা সৈন্যসকলৰ সোঁৱৰণত ক’হিমা ৱাৰ মেম’ৰিয়েলৰ এই প্ৰতিৰূপ গঢ়িছিল৷ প্ৰথমে গৱেষণাৰ বাবে আৰু তাৰ পিছত তাত আপোন হৈ পৰা বহুজনৰ বাবে নাগালেণ্ডৰ সৈতে এটা ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্ক মোৰ৷ ক’হিমাৰ সেই মাজ মজিয়াত অৱস্থিত ৱাৰ মেম’ৰিয়েলৰ এটি চিন পৃথিৱীৰ এই প্ৰান্তত পাই সুখী হৈ পৰিলো৷


কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰত ক’হিমাৰ স্মৃতি



কাৱিচ্চান নদীৰ পাৰত থকা ক’হিমা ৱাৰ মেম’ৰিয়েলৰ প্ৰতিৰূপ


ইতিমধ্যে সন্ধিয়া লাগিছিল৷ দিনটোৰ অৱসাদে আমাক আগুৰি ধৰিবলৈও আৰম্ভ কৰিছিল৷ সিদিনা আৰু কেম্পত ৰন্ধাৰ ইচ্ছা নহ’ল৷ গ্লেম্পিঙৰ অন্য এটা সুবিধা হ’ল, প্ৰায়বোৰ কেম্পগ্ৰাউণ্ডৰ ওচৰতে পোৱা যায় সৰু একোখন টাউন৷ যেন আধুনিক পৃথিৱীৰ পৰা বহু আঁতৰত হৈও সেই পৃথিৱীৰ সকলো সুবিধা ল’ব পৰাৰ বিলাসিতা! সেইনিশা তাৰেই সুবিধা লৈ আমি ওলাই গ’লো কাৱিচ্চানৰ কেম্পৰ ওচৰতে থকা লেক কাৱিচ্চান টাউনলৈ৷ তাতে নিশাৰ সাজ খাই আহি  পুনৰ সোমাই পৰিলোহি প্ৰকৃতিৰ মাজত৷ সকলোৰে পৰা বিছিন্ন হৈ কেৱল সেউজীয়াৰ মাজত, চৰাইৰ কাকলি, চিকাডাৰ মাতৰ মাজত এনিশা কটোৱাৰ হেঁপাহত৷

ভেনকুভাৰ দ্বীপ ভ্ৰমণৰ পথ (পশ্চিমৰ শুভ্ৰ ৰেখাডাল কানাডা আৰু আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ সীমা)



Tuesday 10 August 2021

আকাশী নাৰীৰ কাহিনী (কানাডাৰ লোকগাঁথা)

এসময়ত আকাশত ওপঙি থকা এখন বিশ্ব (Skyworld)ত আকাশী মানুহবোৰে বাস কৰিছিল৷ এদিন তাৰে আকাশী নাৰী এগৰাকীয়ে ভোকত ৰ’ৱ নোৱাৰা হৈ খাদ্যৰ সন্ধানত ওলাই গ’ল৷ গৈ গৈ তেওঁ এজোপা বিশাল গছৰ ওচৰ পালেগৈ আৰু তাৰ শিপা বিচাৰি গছজোপাৰ চাৰিওফালে খান্দিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে৷ এই গছজোপা এজোপা বিশেষ  জীৱন দায়িনী (Tree of Life) গছ আছিল৷ আকাশী নাৰীগৰাকীয়ে খান্দি থাকোঁতে দেখা পালে সেই জীৱন দায়িনী গছৰ তেওঁ খন্দা বিন্ধাটোৰ সিপাৰে এক বিশাল মুকলি ঠাই৷ দূৰ-দিগন্ত বিয়পি আন্ধাৰ-পোহৰৰ চিকমিকনি তাত৷ তেওঁ খান্দি থকাৰ সময়ত অৰণ্যৰ জীৱ-জন্তুবোৰে তেওঁক পিছে বাৰে বাৰে সেয়া বন্ধ কৰিবলৈ সকিয়নী দিলে৷ কাৰণ বেছিকৈ খান্দিলে সেই বিন্ধাৰে আকাশী নাৰীগৰাকী সৰি পৰাৰ সম্ভাৱনা! কিন্তু তেওঁ ভোকত ইতিমধ্যে বৰ অস্থিৰ হৈ পৰিছিল৷ সেইসময়ত আকাশী নাৰীগৰাকীয়ে গম পোৱা নাছিল যে তেওঁ যঁজা সন্তান দুটিৰে গৰ্ভৱতী হৈ আছে৷ গতিকে কাৰো সকিয়নী নামানি তেওঁ নিৰন্তৰ খান্দিয়ে থাকিল৷

সকলোৰে আশংকা সঁচা কৰিয়ে এইবাৰ সেই অঘটন ঘটিল৷ বিন্ধাৰ সিপাৰৰ মুকলি ঠাইৰ ছাঁ-পোহৰৰ খেলা দেখি আকাশী নাৰী গৰাকী বিভোৰ হৈ পৰিল৷ খন্দাৰ মাজতে এবাৰ বিন্ধাৰে হাউলি ভালকৈ চাব খোজোতেই তেওঁ হঠাৎ সেইফালেদি তললৈ সৰি পৰিল৷

Sky Woman (1936), by Seneca artist Ernest Smith

আকাশী নাৰীগৰাকী খৰগতিৰে তলৰ ভিন্ন পৃথিৱীখনলৈ আহিবলৈ ধৰিলে৷ সেইসময়ত তলৰ পৃথিৱী জুৰি আছিল এখন সুবিশাল মহাসাগৰ৷ সাগৰৰ জলচৰ জীৱ-জন্তুবোৰে ওপৰলৈ চাই সেইদিনা দেখা পালে আকাশৰ বিন্ধা এটাৰে কিবা এটা সৰি পৰিব ধৰিছে৷ সকলোৱে চাই থাকোঁতেই আকাশী নাৰীগৰাকী সৰি আহি পানীত পৰোঁ পৰোঁ হ’লহি৷ তেওঁ আহি পানীত পৰিলে এই পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্যতা নষ্ট হ’ব বুলি ভয় কৰি জীৱ-জন্তুবোৰ বিতত হৈ জৰুৰী আলোচনাত বহিল৷ 
এই আচৰিত আকাশী নাৰীগৰাকী কোনে কেনেকৈ আকাশতে ধৰিবগৈ তাকে লৈ জীৱ-জন্তুবোৰৰ মাজত উত্তপ্ত আলোচনা হ’ল৷ আলোচনাৰ শেষত অৱশেষত এই দায়িত্ব দিয়া হ’ল ৰাজহাঁহৰ জাকটোক৷ 

কথামতেই কাম৷ ৰাজহাঁহৰ জাকটো তৎক্ষণাত আকাশী নাৰীৰ কাষলৈ উৰা মাৰিলে৷ সিহঁতৰ পাখিবোৰ জোৰাই লৈ এখন সুকোমল দলিচাৰ সৃষ্টি কৰি আকাশতে সেই নাৰীক আশ্ৰয় দিলে৷ সেই দলিচাত উঠি লৈ আকাশী নাৰী এই পৃথিৱী পালেহি৷

কানাডা ৰাজহাঁহৰ জাক (ফটো: Ken Billington)


ৰাজহাঁহৰ জাকটোৱে আকাশী নাৰীগৰাকীক বেছিসময় দলিচাত ধৰি ৰখাটো সম্ভৱপৰ নাছিল৷ সেয়ে সকলো জীৱ-জন্তু মিলি ভৱিষ্যত কাৰ্য্যপন্থা থিৰ কৰিবলৈ আলোচনাত বহিল৷ দলিচাৰ পৰাই নাৰীগৰাকীয়ে দেখিলে চাৰিওফালে গোট খোৱা জলচৰ জন্তু আৰু চৰাই-চিৰিকটিবোৰ৷ সেইদলত আছিল লুন নামৰ হাঁহবিধ, উদ, বিভাৰ আদি জলচৰ জন্তু আৰু নানা প্ৰকাৰৰ মাছবোৰ৷ সেইদলৰ পৰাই ওলাই আহি এটা বৰকাছই আকাশী নাৰীক জিৰণি ল’বলৈ বুলি নিজৰ পিঠিখন পাতি দিলে৷ কৃতজ্ঞভাৱেৰে তেওঁ ৰাজহাঁহৰ দলিচা এৰি বৰকাছটোৰ পিঠিত বহিলহি৷ 

জন্তুবোৰে উপলব্ধি কৰিলে যে আকাশী নাৰীগৰাকী বাস কৰিবলৈ এডোখৰ ঠাইৰ প্ৰয়োজন৷ তেওঁ পানীত বাস কৰিব নোৱাৰে আৰু আকাশত উৰিবও নোৱাৰে৷ গতিকে সকলোৱে মিলি ঠিক কৰিলে, তেওঁৰ বাবে এডোখৰ মাটি বিচৰাৰ প্ৰয়োজন৷ জলচৰ জন্তুবোৰৰ কিছুমানে ক’লে, সেই সাগৰৰ গভীৰ তলিত মাটি পোৱা যাব৷ গতিকে সেই মাটি বিচাৰি যোৱাই উচিত কাম হ’ব৷

লুন চৰাই (ফটো: ৱিকিকমনছ)
প্ৰস্তাৱমতেই সকলোতকৈ প্ৰথমে সহায় কৰিবলৈ বুলি লুন হাঁহ (Loon) আগবাঢ়ি আহিল৷ চাৰিওদিশ ৰজনজনাই যোৱা দীঘলীয়া সুহুৰিটো মাৰি হাঁহবিধে মাটিৰ সন্ধানত ডুব দিলে৷ কিন্তু  সাগৰৰ গভীৰলৈ গৈ তলিখন উলিয়াব নোৱাৰি  ব্যৰ্থ হৈ কিছুপৰৰ পিছত খালীহাতেৰে উভতি আহিল৷ লুনৰ পিছত উদ, বিভাৰ, মাছ সকলোৱে এটা এটাকৈ সহায় কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিল৷ কিন্তু সকলোবোৰেই সাঁতোৰাত পাকৈত হোৱা স্বত্বেও গভীৰ সাগৰৰ তলিৰ পৰা মাটি আনিবলৈ কোনোৱে সক্ষম নহ’ল৷ বহুপৰ যুঁজি প্ৰত্যেকেই উশাহ ল’বলৈ কষ্ট পাই, সাগৰ তলিৰ অন্ধকাৰত আতংকিত হৈ ককবকাই উঠি আহিল৷ 

একেবাৰে শেষত বাকী ৰ’ল মাস্কৰেট (Muskrat) নামৰ এন্দুৰবিধ৷ সকলোৱে জানিছিল মাস্কৰেট জলচৰ হ’লেও গভীৰ পানীত সাঁতোৰাত বিশেষ পাকৈত নহয়৷ গতিকে সেই এন্দুৰবিধে আকাশী নাৰীৰ বাবে মাটি বিচাৰি যাব খোজাত বাকী জন্তুবোৰে বিশেষ আশা কৰিব নোৱাৰিলে৷ তথাপিও মাস্কৰেটে উৎসাহেৰে কণমানি ঠেং আৰু নেজডাল মাৰি মাৰি পানীত ডুব দিলে৷

বহুপৰলৈকে মাস্কৰেট উভতাৰ কোনো নাম-গোন্ধ পোৱা নগ’ল৷ তালৈ বাট চাই চাই জীৱ-জন্তুবোৰ ভাগৰি পৰিল৷ এটা সময়ত হঠাৎ পানীত বুদবুদনি উঠিল৷ সকলোৱে সেইফালে চকু দিলে৷ লাহে লাহে ওপঙি উঠিল মাস্কৰেটৰ প্ৰাণহীন শৰীৰটো৷ 

মাস্কৰেট (ফটো: ৱিকিকমনছ)

আকাশী নাৰীক সহায় কৰিবলৈ গৈ মাস্কৰেট আওমৰণে মৰিল বুলি সকলো জীৱ-জন্তু গভীৰ শোকত বুৰ গ’ল৷ কিন্তু তাৰ মাজতে কোনোবাই দেখা পালে, মাস্কৰেটৰ হাঁতোৰাৰ মুঠি তেতিয়াও টানকৈ মৰা৷ সেই মুঠি খোলাত তাত ওলাই পৰিল এচপৰা মাটি৷ 

বৰকাছই ক’লে, ’মাটিখিনি মোৰ পিঠিতে দিয়া৷ ময়ে সেয়া ৰাখিব পাৰিম৷’

কথামতেই আকাশী নাৰীগৰাকীয়ে হাওলি লৈ বৰকাছৰ পিঠিৰ খোলাটোত মাটি চপৰা লেপি দিলে৷ বিন্ধাটোৰে সৰি পৰাৰ সময়ত আকাশী নাৰী গৰাকীয়ে জীৱন দায়িনী গছজোপাত এখন হাতেৰে থাপ মাৰি ধৰাৰ চেষ্টা কৰিছিল৷ তাৰ ফলত তেওঁৰ হাতৰ মুঠিত ৰৈ গ’ল জীৱন দায়িনী গছজোপাৰ পাত আৰু গুটিৰে সৈতে এটা ডাল৷ তেওঁ সেইখিনিকে বৰকাছৰ পিঠিৰ মাটিত সিঁচি দিলে৷ 

জীৱ-জন্তুবোৰৰ নিস্বাৰ্থ সহায় আৰু কৰুণাত অভিভূত হৈ তেওঁ কৃতজ্ঞতাৰ গীত এটি গালে আৰু মাটিৰ ওপৰতে ঘুৰি ঘুৰি নাচিলে৷ তেওঁৰ সুললিত গীত আৰু ভৰিৰ পৰশত সেই মাটি ক্ৰমাৎ বাঢ়িবলৈ ধৰিলে৷ আকাশী নাৰী আৰু জীৱ-জন্তুবোৰৰ সদিচ্ছা আৰু সহমৰ্মিতাৰ প্ৰভাৱতে সেই এচপৰা মাটিৰ পৰাই এটা সময়ত গৈ সমগ্ৰ পৃথিৱীখন সৃষ্টি হ’লগৈ৷ নিজে সিঁচা গছবোৰৰ আকাশী নাৰীগৰাকীয়ে প্ৰতিদিনে যত্ন ল’লে৷ তেওঁ সৰি পৰা বিন্ধাটোৰে সূৰ্য্যৰ পোহৰ পৰি গছবোৰ লহপহকৈ বাঢ়িবলৈ ধৰিলে আৰু এটা সময়ত তাৰ পৰাই ৰুক্ষ পৃথিৱীখন গছে-বনে  সেউজীয়া হৈ পৰিল৷ সময়ত আকাশী নাৰীৰ যঁজা সন্তান দুটিৰ জন্ম হ’ল আৰু তাৰ পৰাই এই পৃথিৱীত মানুহৰো বংশ আৰম্ভ হ’ল৷ 


‘Turtle Island’ by First Nations Cree artist Jasyn Lucas


এইবাবেই উত্তৰ আমেৰিকাক খিলঞ্জীয়া জাতিসমূহে এতিয়াও বৰকাছৰ দ্বীপ (Turtle Island) টো বুলি বিশ্বাস কৰে আৰু পূৰ্বৰ পাৰস্পৰিক সহমৰ্মিতা বজাই ৰাখি যুগ যুগ ধৰি ইয়াৰ প্ৰতিপালন কৰি আহিছে৷

(উৎস: Sky Woman creation story: Folklore among the Anishinaabe and Haudenosaunee First Nations in Canada and the United States)

Saturday 7 August 2021

কানাডাৰ ডায়েৰী (৩): ভেনকুভাৰ দ্বীপ

সাগৰৰ বুকুৱেদি

ভেনকুভাৰৰ বাটে-পথে শনিবাৰৰ পুৱাৰ সমাগম৷ অন্য ঠাইৰ দৰে সপ্তাহৰ অন্তত শনি বা দেওবাৰৰ দিনটো লাহে-ধীৰে যেন পাৰ নহয় ইয়াত৷ তাৰ বিপৰীতে প্ৰকৃতিৰ বুকুত কোনো অভিযানৰ হেঁপাহত চাইকেল, স্কি, ৰাফট আদি লৈ পুৱাতে ওলোৱা গাড়ীৰ ভিৰ লাগে৷ সেইদিনা আমিও সেই দলতে যোগ দিলো৷ য়ানেক আৰু মই ওলাই আহিলো মহানগৰীৰ পশ্চিমে থকা ছোৱাছেন (Tsawwassen) বন্দৰলৈ৷
 সেই বন্দৰৰ পৰা ভেনকুভাৰ দ্বীপলৈ জাহাজ ধৰিবলৈ৷

আজি প্ৰায় ডেৰবছৰৰ মূৰত এনেকৈ পুনৰ সাগৰৰ বুকুৱেদি ভ্ৰমণ কৰিবলৈ ওলাইছোঁ৷ অন্য বহু ঠাইৰ দৰে প্ৰয়োজনীয় যাতায়তৰ বাহিৰে সকলো ভ্ৰমণ বন্ধ হৈ আছিল কানাডাৰ এই ব্ৰিটিছ কলম্বিয়া প্ৰদেশতো৷ অতদিনৰ মূৰত সেই অৱকাশ, সেই স্বাধীনতা পোৱাৰ বাবেই যেন এক অনাবিল সুখেৰে-সকাহবোধেৰে হৃদয় উপচি পৰিল৷ হয়তো ক’ভিডৰ পূৰ্বৰ সেই স্বাভাৱিক পৃথিৱীৰ ক্ষণিক পৰশ পাই নতুন ঠাইৰ নতুন অভিজ্ঞতাৰ হেঁপাহৰ উজান উঠিল৷

ছোৱাছেনৰ পৰা ভেনকুভাৰ দ্বীপলৈ সাগৰীয় পথ

ছোৱাছেন বন্দৰৰ পৰা আঠ বজাৰ ফেৰী৷ নামতহে ফেৰী যদিও আকাৰ আৰু সা-সুবিধাৰে এইখন এক বিশালকায় জাহাজ৷ ফেৰীখন পাঁচখলপীয়া, তাৰে দুটাত শাৰী শাৰী গাড়ী আৰু বাকীবোৰত যাত্ৰীৰ বাবে ব্যৱস্থা৷ অন্য গাড়ী, আৰ ভি আৰু ট্ৰাকৰ সৈতে দীঘলীয়া শাৰীত গৈ এটা সময়ত আমাৰ গাড়ীও ফেৰীত উঠিলগৈ৷ এইমাহত আৰম্ভ হোৱা ব্ৰিটিছ কলম্বিয়াৰ পুনৰাম্ভণিৰ তৃতীয় পৰ্য্যায়ত মাস্কৰ বাধ্যবাধকতা উঠাই দিছে যদিও দেখা পালো প্ৰায়ভাগ মানুহেই ফেৰীৰ ভিতৰত মাস্ক পিন্ধিছে, ঘনে ঘনে হাতত লৈছে চেনিটাইজাৰ৷ সেই সচেতনতাই, নিজৰ লগতে অন্যৰ সুৰক্ষাৰ প্ৰতি দায়িত্বশীলতাই মনলৈ এক স্বস্তি আৰু কৃতজ্ঞতাৰ অনুভৱ আনি দিলে ৷

ভেনকুভাৰ দ্বীপলৈ যোৱা ফেৰী

ফেৰীৰ ভিতৰতে থকা অত্যাধুনিক ৰেষ্টুৰাঁত আমি পুৱাৰ আহাৰ লৈ বহোঁগৈ মানে দীঘলীয়া উকি এটা মাৰি ফেৰীখনে যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলে৷ লগে লগে ৰেষ্টুৰাঁৰ খিৰিকীৰ সিপাৰে গতি ল’লে সাগৰৰ সৰু-বৰ ঢৌবোৰে৷ উজ্বল ৰ’দৰ পৰশত চিকমিকাই উঠিল সেই নীলিম সাগৰৰ পানী৷ সাগৰৰ সেই ৰূপ আওকান কৰি ফেৰীৰ ভিতৰৰ আৰামী চকীতে বহি ৰোৱাৰ সাধ্য নহ’ল আমাৰ৷ সেয়ে ওলাই আহিলো একেবাৰে ওপৰ খলপৰ মুকলি ছান ডেকলৈ৷ দুৱাৰখন খোলাৰ লগে লগেই এছাটি উচ্ছল বতাহে প্ৰায় ঠেলি নিয়াদি নিলে! ডেকত ৰ’দ আৰু বতাহৰ কি এক উত্তাল ৰূপ! যেন নীলিম প্ৰশান্ত মহাসাগৰৰ ঢৌবোৰৰ উদ্দাম গতিৰ সৈতে ছন্দ মিলোৱাৰ এক প্ৰতিযোগিতা!

সাগৰৰ সেই বিশাল নীলিমাৰ মাজত অ’ত ত’ত দেখা পালো দুই এখন পালতৰা নাও৷ মাজে মাজে কাষেৰে উৰা মাৰিলে সাগৰৰ বুকুত খাদ্যৰ সন্ধানত ব্যস্ত গাল চৰাই দুটামানে৷ প্ৰশান্ত মহাসাগৰৰ এই ষ্টেইট অব জৰ্জিয়া (Strait of Georgia) অংশটোলৈ খাদ্যৰ সন্ধানতে কেইবাটাও প্ৰজাতিৰ তিমি মাছৰো আগমন হয়৷ বিশেষকৈ গ্ৰীষ্মকালিৰ এনে দিনবোৰতে৷ গতিকে তিমিমাছ বা ছীল আদি সাগৰীয় জন্তু দেখা পাওঁৱে নেকি বুলি মোৰ বাইন’কুলাৰ সষ্টম হৈ ৰ’ল৷

ছান ডেকৰ পৰা নীলিম সাগৰৰ ৰূপ

সাগৰৰ ৰং-ৰূপ উপভোগ কৰি কেনেকৈ দুঘন্টা সময় পাৰ হৈ গ’ল যেন গমকে নাপালো৷ প্ৰায় দহমান বজাত আমাৰ ফেৰী ৰ’লগৈ ভেনকুভাৰ দ্বীপৰ পূবপ্ৰান্তৰ চহৰ নানাইম’ৰ ডিউক পইন্টত৷

আকাশ চুব খোজা এজোপা প্ৰাচীন গছ

ভেনকুভাৰ মহানগৰীৰ পশ্চিমে প্ৰশান্ত মহাসাগৰৰ বুকুত ভেনকুভাৰ দ্বীপ৷ এই দ্বীপৰ পশ্চিম সীমান্ত স্পৰ্শ কৰি আছে আমেৰিকা আৰু কানাডাৰ আন্ত:ৰাষ্ট্ৰীয় সীমা৷ ভেনকুভাৰ দ্বীপৰ ভিক্টোৰিয়া মহানগৰ ব্ৰিটিছ কলম্বিয়া প্ৰদেশৰ ৰাজধানী৷ অপূৰ্ব বৰ্ষাৰণ্য আৰু ইতিহাস-সংস্কৃতিৰে সমৃদ্ধ এই দ্বীপ কানাডাৰ এই পাৰত পৰ্য্যটনৰ এক অন্যতম আকৰ্ষণ ৷

ভিক্টোৰিয়াৰ পিছতে ভেনকুভাৰ দ্বীপৰ দ্বিতীয় বৃহৎ মহানগৰী নানাইম’৷  সিদিনা নানাইম’ৰ বন্দৰৰ পৰা আমি পোনেই যাত্ৰা কৰিলো কেথিড্ৰেল গ্ৰুভ নামৰ এক অৰণ্য অভিমুখে৷ নানাইম’ৰ উত্তৰে প্ৰায় ষাঠি কিমি দূৰত্বত এই কেথিড্ৰেল গ্ৰুভ৷ সাগৰৰ পাৰৰ সুৰ-বৰ নগৰবোৰৰ কাষেৰে যোৱা আইলেণ্ড হাইৱেত অন্য গাড়ীৰ লগতে তীব্ৰ গতিৰে আমাৰ গাড়ী আগবাঢ়িল৷ বাটৰ দুয়োকাষৰ ৰূপ চাই চাই আত্মমগন হৈ গৈ পালোগৈ কেথিড্ৰেল গ্ৰুভ৷ 
কানাডাৰ আটাইতকৈ প্ৰাচীন আৰু সুউচ্চ অৰণ্য এই কেথিড্ৰেল গ্ৰুভ৷ আঠশ বছৰীয়া এক অপৰূপ নাতিশীতোষ্ণ বৰ্ষাৰণ্য৷ 

ঘাইপথৰ দুয়োকাষ জুৰি বিস্তৃত হৈ থকা অৰণ্যখনৰ শোভা উপভোগ কৰিবলৈ কেইবাটাও হাবিতলীয়া বাট৷ তেনে এটা বাটেৰে আমি আগবাঢ়ি গ’লো৷ বাটৰ চাৰিওকাষে থিয় দি আছে ডগলাছ ফাৰ, হেমলক , গ্ৰেণ্ড ফাৰ আৰু ৰেড চিডাৰৰ বিশাল গছবোৰ৷ সুউচ্চ গছবোৰৰ ছাঁত অৰণ্যৰ তলিখন সেউজ কৰি তুলিছে ঢেকীয়াজাতীয়  চৰ্ড জোপোহাবোৰে৷ গছবোৰৰ ডালে- ডালে এক ডাঠ সেউজীয়া প্ৰলেপ ভিন্ন প্ৰজাতিৰ মছৰ৷

কেথিড্ৰেল গ্ৰুভৰ অৰণ্য
ভাৱ হ'ল, দুপৰৰ সুৰুযো যেন বিনম্ৰ হৈ পৰিছে সেই অৰণ্যৰ মাজত৷ সেউজীয়াৰ আচ্ছাদনৰ মাজেৰে মাথোঁ কোনোমতে সৰকি আহি মাটি চুইছেহি ৰ’দৰ একোটা ক্ষীণ ছাটিয়ে৷ তাৰ পোহৰত ধৰা দিছে সেউজীয়াৰ ভিন্ন তৰপবোৰে৷ ভৰ দুপৰৰ সেই সময়খিনিতো খাদ্যৰ সন্ধানৰ ব্যস্ত হৈ পৰিছে কেইটামান এমেৰিকান ৰ’বিন চৰাই আৰু কেৰ্কেটুৱাবোৰ৷ 


কিছুদূৰ গৈয়ে থিয় দিলোগৈ এই অৰণ্যৰ প্ৰধান আকৰ্ষণ এজোপা বিশেষ ডগলাছ ফাৰ গছৰ কাষত৷ দকৈ খাঁজ কটা ৰুক্ষ বাকলি এই ডগলাছ ফাৰৰ৷ চকুৰে কোনোমতেহে মনিব পৰা উচ্চতাৰ আকাশ ছানিব খোঁজা ডালবোৰত লিহিৰি পাতবোৰ৷ ডগলাছ ফাৰ সৰল গছৰ পৰিয়ালৰে এজোপা গছ৷ এই গছৰ নাম আহিছে ডেভিড ডগলাছ নামৰ এগৰাকী স্কটিছ উদ্ভিদবিদৰ পৰা৷ ইয়াৰ গাৰ পৰাই চৰাই-চিৰিকটিয়ে পোক খায়, হৰিণ, বিভাৰ আদিয়ে পাত খায়, ভালুকে ডগলাছ ফাৰৰ বাকলি বখলিয়াই ভিতৰৰ ৰস খায়৷
কানাডাৰ ভিতৰতে সৰ্ববৃহৎ আৰু প্ৰাচীন গছবোৰৰ অন্যতম এই ডগলাছ ফাৰজোপা৷ ইয়াৰ উচ্চতা হেনো পিছাৰ হেলনীয়া স্তম্ভতকৈও বেছি৷ আঠশ বছৰীয়া সেই প্ৰাচীন গছৰ বিশালতাৰ সন্মুখত ৰৈ যেন এক অপাৰ বিনম্ৰতাই মোক দেহ-মন স্পৰ্শ কৰি গ’ল৷ ভাৱ হ’ল, আকাশ চুব খোজা সেই গছে কত ইতিহাস হয়তো সামৰি থিয় দি ৰৈছে সেই ঠাইত৷ কত পৰিৱৰ্ত্তনৰ ধুমুহা বৈ গৈছে সেই গছৰ চাৰিওকাষে! ইউৰোপীয়ান মূলৰ অধিবাসীয়ে কানাডাত থিতাপি লোৱাৰ পূৰ্বৰ বহু প্ৰাচীন সভ্যতাৰ সাক্ষী এই গছজোপা৷ এই গছজোপা হয়তো প্ৰস্ফুটিত হৈছিল, লহপহকৈ বাঢ়িছিল বহু হাজাৰ বছৰৰ আগৰ পৰা এই ভূমিত বসবাস কৰি অহা ক’ম’কছ (K’ómoks), চেহাহ (Tseshaht) আৰু টেমেক্স (Te’mexw) নামৰ খিলঞ্জীয়া জাতি (First Nations) ৰ প্ৰতিপালনত৷ খিলঞ্জীয়া লোকে এই গছৰ কাঠ ব্যৱহাৰ কৰিছিল পৰম্পৰাগত ঘৰৰ মজিয়া আৰু মাছ ধৰাৰ সঁজুলিৰ বাবে৷ কানাডাৰ এই খিলঞ্জীয়া জাতি সমূহৰ নিজস্ব ভূমি আৰু পৰিচয় ৰক্ষাৰ নিৰৱছিন্ন সংগ্ৰামৰো সাক্ষী কিজানি এই প্ৰাচীন গছজোপা৷ 

 প্ৰাচীন ডগলাছ ফাৰ গছজোপা


’এইটো ডগলাছ ফাৰৰে গুটি নেকি?’ য়ানেকৰ মাতত মোৰ তন্ময়তা ভাঙিল৷ তাৰ হাতত সৰল গছৰ গুটিৰ দৰে যেন লগা এটা গুটি৷ মটিয়া বৰণৰ গুটিটোৰ প্ৰতিটো খাঁজৰ ওপৰত একোটা মিহি দীঘলীয়াকৈ ওলাই থকা অংশ৷ গুটিটোৰ সেই ৰূপ দেখিয়ে চিনি পালো এয়া ডগলাছ ফাৰৰে গুটি৷ লগে লগে মনত পৰিল ক’ৰবাত শুনা এটা কাহিনী- গুটিৰ এই বিশেষ ৰূপটোৰ ভিত্তিতেই কানাডাৰ খিলঞ্জীয়া লোকসকলৰ  মাজত প্ৰচলিত এক লোককথা৷

লোককথা অনুসৰি, এবাৰ অৰণ্যখন এক ভয়ানক বনজুইয়ে ছাটি ধৰিলে৷ লগে লগে অৰণ্যৰ সকলো জীৱ-জন্তুৱে সেই বনজুইৰ পৰা নিজকে ৰক্ষা কৰাৰ উপায় বিচাৰিব ধৰিলে৷ চৰাইবোৰ বনজুইৰ পৰা যিমান পাৰে দূৰলৈ উৰি গুচি গ’ল৷ হৰিণৰ দৰে খৰকৈ দৌৰ দিব পৰা সকলো জন্তুৱে প্ৰাণটাকি দৌৰিবলৈ ধৰিলে৷ কিন্তু কণমান ঠেং দুখনেৰে জুইৰ খেদাত দৌৰিব নোৱাৰি অৰণ্যৰ নিগনিবোৰ বিতত হৈ পৰিল৷ সিহঁতে গৈ মেপল, হেমলক আৰু চিডাৰ গছৰ সহায় বিচাৰিলে৷ কিন্তু কোনো এজোপা গছেই নিগনিবোৰক সহায় কৰিবলৈ বাট উলিয়াব নোৱাৰিলে৷ অৱশেষত নিগনিবোৰে গৈ ডগলাছ ফাৰক কাবৌ কৰিলেগৈ কোনোৰকমে সিহঁতক বনজুইৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ৷ ডগলাছ ফাৰে কিছু ভাৱি এটা উপায় দিলে৷ ইয়াৰ গা-গছডাল জুইত সহজে নজ্বলে৷ গতিকে তৎক্ষণাৎ নিগনিবোৰে যদি বগাই গৈ ফাৰৰ গুটিবোৰৰ আঁৰত লুকাই পৰে, বনজুইয়ে সিহঁতৰ একো অপকাৰ সাধিব নোৱাৰে৷ কথামতেই কাম৷ ডগলাছ ফাৰৰ গুটিৰ ভিতৰত লুকাইহে সেইবাৰলৈ নিগনিবোৰ বনজুইৰ পৰা ৰক্ষা পৰিল৷ সেইবাবেই আজিও ডগলাছ ফাৰৰ গুটিৰ খাঁজে খাঁজে দেখা পোৱা যায় নিগনিৰ কণমান ঠেং দুখন আৰু নেজডাল৷

সেই লোককথাই আমাক যেন পুনৰ সোঁৱৰাই দিলে প্ৰাচীন অধিবাসীসকলৰ প্ৰকৃতিৰ সৈতে অপূৰ্ব সংযোগৰ কথা৷ গম পালো, প্ৰায় এশবছৰমান আগৰ পৰা নতুন অধিবাসীয়ে গঠন কৰা লগিং কোম্পানীয়ে এই অৰণ্যৰ কুণ্ডা কাটিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল৷ জনসাধাৰণৰ বিপুল হেঁচাৰ মুখামুখি হৈহে অৱশেষত ১৯৪৪ চনত এই অংশটোৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ পদক্ষেপ লয় আৰু মেকমিলান প্ৰাদেশিক উদ্যানৰ অংশ ৰূপে স্বীকৃতি দিয়ে৷

এইবাৰ আমি খোঁজ দিলো ঘাইপথৰ ইটো পাৰে থকা অৰণ্যৰ অংশটোত৷ দেখা পালো, ইফালে সিফালে পৰি ৰোৱা বহুতো সৰু-বৰ গছ৷ তিনিশ বছৰৰ পূৰ্বে অহা ধুমুহা আৰু জুইত কৰ্ফাল খাই পৰা গছবোৰে যেন এতিয়াও ধৰি ৰাখিছে প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ সৈতে সেই যুঁজৰ প্ৰতিচ্ছৱি৷ সেই শেষ হ’ব ধৰা জীৱনৰ ওপৰতে ভৰষা কৰি পচিব ধৰা কুণ্ডাবোৰৰ ওপৰত মূৰ দাঙি উঠিছে হেমলকৰ গছবোৰ৷ ইয়াৰ বনাঞ্চলত হেমলক গছৰ এনে সুবিধাবাদী ৰূপ তেনেই পৰিচিত৷ প্ৰকৃতিৰ প্ৰত্যেক প্ৰজাতিৰ জীয়াই থকাৰ ভিন্ন সংগ্ৰাম, ভিন্ন কৌশল! 


কেথিড্ৰেল গ্ৰভৰ এটা বাটত


ধুমুহাত কৰ্ফাল খাই পৰা এজোপা বিশাল গছৰ শিপা


ইংলিছমেন নদীৰ জলপ্ৰপাত

সিদিনাই নানাইম’লৈ উভতনি যাত্ৰাত চালোগৈ ইংলিছমেন নদীৰ জলপ্ৰপাত৷ 
ইংলিছমেন নামৰ নদীয়ে সৃষ্টি কৰা এই জলপ্ৰপাত ইংলিছমেন ৰিভাৰ প্ৰাদেশিক উদ্যানৰ ভিতৰত পৰে৷ ৷ শুনামতে এই নদীতে হেনো বহুবছৰ পূৰ্বে খিলঞ্জীয়া লোকসকলে শ্বেতাংগ লোক এজনৰ মৃতদেহ পাইছিল৷ তাৰপৰাই নদীখন আৰু জলপ্ৰপাতটোৰ নামো ’ইংলিছমেন’ হৈ পৰিল৷


ইংলিছমেন নদীৰ জলপ্ৰপাত


নদীৰ পানীয়ে সেইখিনিতে এক গভীৰ গিৰিখাত (canyon) সৃষ্টি কৰিছে৷ তাৰ পৰাই অৰণ্যৰ মাজেৰে বহুতো হাবিতলীয়া বাট৷ তাত ট্ৰেকিং আৰু মাউন্টেইন বাইকিঙৰ সুবিধা কৰি দিছে প্ৰাদেশিক উদ্যানৰ কৰ্তৃপক্ষই৷ তেনে এটা বাটেৰেই আমিও কিছুদূৰ খোজ দিলো৷ বাটৰ চাৰিওদিশে একেই সুউচ্চ ডগলাছ ফাৰ, চিডাৰ, হেমলক আৰু মেপলৰ বৰ্ষাৰণ্য৷ আমি দুয়ো থৰ লাগি চালো আকাশৰ সলনি অৰণ্যৰ পাতৰ সেই সেউজীয়া আচ্ছাদন, বৰ হেঁপাহেৰে উশাহত টানি ল’লো নিৰ্মল বতাহজাক, সেই অৰণ্যৰ সজীৱতা৷ প্ৰকৃতিৰ অপূৰ্ব ৰং-ৰূপেৰে দেহ-মন ওপচাই লৈ নানাইম’লৈ বুলি গাড়ী এৰি দিলো৷

অৰণ্যৰ বাটেৰে মই


ক্ৰমশ: